بزرگنمايي:

پیام سپاهان - روزنامه جوان / «انتقاد رئیس‌جمهور از دانشگاه‌ها بجا بود» عنوان یادداشت روز در روزنامه جوان به قلم حسین عبداللهی‌فر است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
آقای پزشکیان در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف به مناسبت 16 آذر «روز دانشجو» از عدم واکنش مناسب دانشگاه‌ها نسبت به جنایات رژیم صهیونیستی گلایه کرد و اظهار داشت: «فریاد دانشجویان در امریکا و اروپا نسبت به جنایات غزه بلند بود ولی دانشگاه‌های ما آن‌طور که باید اعتراض نداشتند.» 
این انتقاد رئیس‌جمهور از دانشگاه‌های کشورمان اشاره به یک واقعیت تلخ بود. چراکه اولاً دانشگاه به ویژه دانشجویان کشورمان در عرصه‌های مختلف دفاع از حق و مظلوم و مقابله با باطل و ظالم، سلطه‌جویی و اشغالگری نقش پیشتازی و پیشرانی داشته‌اند. شانزدهم آذر از همین رو روز دانشجو نام گرفته تا پاسداشت حرکت دانشجویانی شهیدی باشد که برای اعتراض به ورود معاون رئیس‌جمهور دولت کودتاگر امریکا جان خویش را فدا کردند و روحیه آزادیخواهی و استقلال طلبی دانشگاه را در برابر استبداد داخلی و استعمارگران بیگانه را نشان دهند. 
ثانیاً دانشگاه‌ها در سراسر جهان اعتراضات قابل توجهی نسبت به جنایات رژیم کودک­‌کش صهیونیستی داشتند که تعداد زیادی از آنها در امریکا و انگلیس، فرانسه و دیگر کشور‌ها مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند. چنانچه صدای اعتراض دانشجویان دانشگاه‌های امریکا از دانشگاه کلمبیا همچنان به گوش می‌رسد که در همدردی با دانشجویان غزه اعلام داشته‌اند امسال جشن سال نو میلادی را برگزار نخواهند کرد. 
ثالثاً ددمنشی و توحش رژیم صهیونیستی در 14 ماه گذشته به حدی وقیح و فاجعه آمیز بوده که کمتر کسی در دنیای کنونی نسبت به آن بی‌تفاوت باشد. به ویژه آنکه ظلم و جنایت غاصبان فلسطین در غزه هیچ صنف و قشری را در امان نگذاشته تا اگر مسائل معنوی و اخلاقی، دینی و مذهبی، انسانی و بشری سبب بروز احساس انزجار عده‌ای از صهیونیست‌ها نشود، حداقل حمیت‌های صنفی و شغلی موجب شود به گونه‌ای تنفر و نارضایتی خویش را بروز دهند. 

اگرچه سگ هار لیبرال دمکراسی غرب، حرمت و حقوق هیچ طبقه‌ای را رعایت نکرد، اما ظلم جنایتکاران جنگی صهیونیستی در خصوص دانشجویان و دانشگاهیان روایت عجیبی دارد. 
از 22 دانشگاهی که بر اثر بمباران و موشکباران تخریب شده سه دانشگاه را پس از تخریب با مواد منفجره منهدم کرده تا کتابخانه‌ها، موزه‌ها و آزمایشگاه‌های آنها قابل بازسازی نباشد و از میان دانشگاه‌های تخریب شده، برخی از آنها مانند دانشگاه اسلامی غزه، دانشگاه الازهر، دانشگاه فلسطین، دانشگاه غزه، دانشگاه الاسراء و دانشگاه الاقصی از جمله دانشگاه‌های با قدمت و مطرح منطقه به حساب می‌آیند. از 166 استادی که به شهادت رسیده‌اند، 68 تن استاد تمام بوده‌اند. 12 هزار دانشجو به شهادت رسیده و قریب به 20 هزار تن نیز مجروح شده‌اند. 88 هزار دانشجو هم از رشته‌های مختلف از ادامه تحصیل محروم گردیده‌اند. این در حالی است که در همه نقاط دنیا دانشگاه‌ها محل امن و از حرمت و احترام خاصی برخوردار است. 
بر همین اساس انتقاد رئیس‌جمهور اشاره به یک واقعیت است. چراکه هر آدم منصفی متوجه می‌شود که اقدامات صورت گرفته از سوی جامعه دانشگاهی کشورمان متناسب با جنایت و فاجعه‌ای که رخ داده نیست و بهانه‌گیری‌هایی مانند اشباع دانشجویان از موضوع غزه و فلسطین، مشکلات اقتصادی و احتمال بهره برداری‌های ایدئولوژیک یا تحلیل‌های انحرافی نظیر انفعال دانشجویان، قهر دانشگاه، بی‌حسی اجتماعی اساتید نمی‌توانند از عهده توجیه این واقعیت برآیند. اما واقعیت دیگری نیز وجود دارد که باید ریشه‌های آن را در فراهم نبودن بستر لازم برای کنش‌گری تحلیل کرد. کنش‌گری حتی در حد تشویق یک تیم ورزشی نیاز به هماهنگی و حضور لیدر‌هایی دارد که امروز خلأ آنها در محیط دانشگاهی کاملاً محسوس است. نقشی که معمولاً نهاد‌های حاکمیتی و دولتی، تشکل‌های سیاسی و صنفی، نشریات دانشجویی، فضای مجازی دانشگاهی بر عهده داشته و اینک به هر دلیل درست و غلط سرگرم حاشیه شده و اساسا رسالتی برای خویش قائل نیست. اما واقعیت مهم‌تر این است که مدیریت فکری و هدایت ذهنی دانشجویان و دانشگاهیان تا حدودی به تحلیل رفته است. جهاد تبیین این فریضه عصر کنونی بر زمین مانده و هنوز در جامعه دانشگاهی تحقق نیافته است. والا اصالت دانشگاه و ذات دانشجو هیچ تغییری نکرده است. برای اثبات این ادعا کافی است متولیان امر بستر لازم برای کنشگری دانشگاهیان را با عنایت به در پیش بودن روز غزه در پایان دی ماه فراهم سازند.