بزرگنمايي:

پیام سپاهان - به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرمان،تاریخ این سرزمین پر است از قهرمانانی که سالها به عشق ایران و برای سربلندی ایران در میدان های مختلف ایستادند و افتخار آفریدند. از جمله این نامها که از سالهای مبارزه با استعمار و استبداد بر سر زبانها بوده و همچنان بر پیشانی تاریخ حک شده‌اند، می‌توان به امیرکبیر ، میرزاکوچک خان جنگلی، رییس علی دلواری، آیت الله کاشانی، آیت الله سید حسن مدرس، نواب صفوی، ستار خان و باقرخان، میرزا رضای کرمانی و .
.. اشاره کرد و نام برد.
و آنها که پس از پیروزی اتقلاب اسلامی با رهبری های بزرگمرد تاریخ معاصر ایران امام‌خمینی(ره) در ایام انقلاب و سالهای دفاع مقدس از کیان این سرزمین دفاع کردند. نامهای بلندی همچون سرداران شهید قاسم سلیمانی، عباس بابایی، محمد ابراهیم‌ همت ، محمدحسین یوسف الهی ، عبدالمهدی مغفوری، حسن باقری، حاج یونس زنگیابادی، محمد بروجردی، مهدی باکری، حسین خرازی، احمد کاظمی، علی صیاد شیرازی، حسن آبشناسان، منصور ستاری، محمدعلی جهان آرا ، مهدی زین الدین ، علی ماهانی، محمود کاوه، ناصر کاظمی ، علی اکبر شیرودی، احمد کشوری ، عباس دوران ، عباس کریمی و ...... نام آوران رشته‌های مختلف ورزشی که با کسب مدال طلا بارها پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران را در میادین جهانی به اهتزاز در آوردند. دانشمندانی که با کشف و اختراعات خود و پیشرفت های حوزه فناوری و تجهیزات دفاعی، اقتدار و منزلت علمی ایران را ارتقاء بخشیدند و آنها که با کارآفرینی و تبدیل ایده به فکر ، کمک حال شرایط اقتصادی کشور هستند همه و همه قهرمانان این سرزمینند. اما خوشا قهرمانانی که پروای نام نداشتند و در کهف گمنامی خویش مأوا گرفته اند و گمنامی مدال افتخار،عزت و قهرمانی آنهاست. آنها که خود را اینگونه معرفی می کردند : 《پر کاهی تقدیم به آستان کبریایی الله》 عزیزی روایت می کرد: خیلی گشته بودیم، نه پلاکی، نه کارتی، هیچ‌چیز همراهش نبود لب5اس فرم سپاه به تنش بود . چیزی شبیه دکمه پیراهن در جیبش نظرم را جلب کرد خوب که دقت کردم ، دیدم یک نگین عقیق است که انگار بر روی آن جمله ای حک شده خاک و گل ها را پاک کردم دیگر نیازی نبود دنبال پلاکش بگردیم روی عقیق نوشته بود: به یاد شهدای گمنام حالا بزر‌گمردی از قبیله قهرمانان، قهرمان 23 ساله ای از خاک پاک ایران، پس از سالها افتخار آفرینی و دفاع از کیان مقدس سرزمینمان، پس از جانفشانی در برابر متجاوزان و دشمنان، به دیار تعزیه ایران ده زیار شهید پرور و جمع دلدادگان حسینی می‌آید تا برای همیشه در اینجا ماوی گزیند. چشمهایمان فرش قدمهای آسمانیش و دلهایمان بیقرار حضور همیشه اش بوده...چشم به راهیم تا آن گمنام در زمین و مشهور در آسمان ها ، ما را از گمنامی برهاند‌. دستمان را بگیرد و هویتمان را به ما بازگرداند تا بر دلهای غبار گرفته مان نور معرفت بتاباند. اینجا همه برای آمدنت چشم انتظارند، روستا را آذین بندی کرده‌اند، بچه‌های هیئت تعزیه خوانی حضرت ابوالفضل (ع) برای استقبالت موکب بسته‌اند، مردم نذری می‌دهند و همه روستا تو را می‌خواند.