بزرگنمايي:

پیام سپاهان - معاون سیاسی واجتماعی استاندار اصفهان با تاکید بر پیروی از یک مدل ثابت در اجرای محرومیت‌زدایی گفت: ناهماهنگی دستگاه‌ها در اجرای پروژه‌های محرومیت‌زدایی؛ هدررفت منابع و زمان است.

به گزارش اداره کل روابط‌عمومی و امور بین‌الملل استانداری اصفهان، ایوب درویشی کارگروه علمی عملیاتی حاشیه‌نشینی و مناطق حاد وبحرانی با اشاره به موضوع ناهماهنگی و موازی‌کاری در اجرای پروژه‌های محرومیت‌زدایی در حاشیه شهر اصفهان اظهار کرد:علی‌رغم گذشت بیش از دو سال از آغاز فعالیت‌های مرتبط با محلات کم‌برخوردار، هنوز برخی از تشکل‌ها با استانداری اصفهان هماهنگ نیستند.
وی یکی از اصلی‌ترین چالش‌های این زنجیره را موازی‌کاری دستگاه‌های مختلف در اجرای محرومیت‌زدایی در حاشیه شهر عنوان کرد و افزود: معاونت اجتماعی استانداری باید همانند نخ تسبیح مهره‌ها را تحت لوای خود مدیریت کند.
درویشی با تاکید به اینکه همه باید از یک مدل هماهنگ‌کننده برای اجرای پروژه‌ها در محلات کم‌برخوردار رفتار کنند، گفت:اگر بخواهیم تغییرات عمرانی و فرهنگی در محلات حاشیه‌ای ایجاد کنیم، باید همه دستگاه‌ها در قالب یک مدل هماهنگ عمل کنند، در غیر این صورت، منابع ما هدر خواهد رفت و نتایج مطلوب حاصل نخواهد شد.
معاون سیاسی و اجتماعی استاندار اصفهان، بر ضرورت جلب مشارکت مردم و نهادهای خیریه در اجرای پروژه‌ها تأکید کرد و افزود: پیشنهاد می‌شود که آیین‌نامه‌ای برای هماهنگی بین دستگاه‌ها در سطح استان تهیه و همچنین شورایی متشکل از نمایندگان تمامی دستگاه‌های اجرایی و نهادهای خیریه برای نظارت بر اجرای پروژه‌ها و جلوگیری از موازی‌کاری تشکیل شود.
وی افزود:به نظر می‌رسد که با وجود چالش‌های موجود، ظرفیت‌های خوبی در استان اصفهان برای بهبود وضعیت محلات کم‌برخوردار وجود دارد، اما نیاز به هماهنگی بیشتر و مدیریت یکپارچه برای دستیابی به نتایج مطلوب احساس می‌شود.
درویشی در ادامه به ناقص بودن و عدم ارائه آمارهای دقیق و به‌روز اقدامات انجام شده محرومیت‌زدایی در مناطق حاشیه‌ای اشاره کرد و گفت: گزارش‌هابه عنوان گام اول در ترسیم وضع موجود و رسیدن به وضع مطلوب در نظر گرفته شده اما نتوانسته انتظارات لازم را برآورده کند. وی اضافه کرد: گزارش‌های آینده باید بر اساس آیین‌نامه اجرایی و قابل اندازه‌گیری کمّی باشند تا بتوان به‌طور دقیق تغییرات ایجاد شده را ارزیابی کرد.
درویشی در ادامه، بر اهمیت استفاده از تجربیات گذشته برای بهبود مدل‌های اجرایی تأکید کرد و بیان داشت: این مدل‌ها باید به‌گونه‌ای اصلاح شوند که بتوانند نیازهای خاص هر محله را به‌طور جداگانه برطرف کنند، چرا که هر محله ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد و نمی‌توان یک نسخه واحد برای همه مناطق در نظر گرفت.