بزرگنمايي:

پیام سپاهان - اعتماد /متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
نصرت‌الله تاجیک: حماس قادر است طرح ترامپ برای غزه را خنثی کند
ناد ر انتصار: مصر و اردن در برابر امتیازهای اعطایی امریکا تسلیم می‌شوند
سیاست خاورمیانه‌ای دونالد ترامپ بالاخص طرح جنجالی او در باب سرنوشت فلسطینیان و خروج آوارگان از غزه بعد از جنگ 16 ماهه حماس و اسراییل حاشیه‌ساز شده و تحلیل‌های متفاوت درخصوص اجرایی شدن یا نشدن این پیشنهاد افزایش یافته است. به باور گروهی از تحلیلگران این ایده پرسر و صدا بسان پروژه عادی‌سازی پس از کش و قوس‌های فراوان کلید خواهد خورد. این گروه در جهت اثبات ادعای خود به عدم مقاومت احتمالی مصر و اردن به عنوان مقاصد مشخص شده برای اسکان فلسطینی‌ها در این طرح جنجالی اشاره می‌کنند. از منظر این گروه علی‌رغم تهدیدهای امنیتی-سیاسی حاصل از حضور فلسطینی‌ها در این دو کشور، قاهره و امان درنهایت مرعوب فشارهای ترامپ خواهند شد. گروهی دیگر اما باور دیگری دارند و می‌گویند که این ایده اساسا قابل عملیاتی شدن نیست. هرچند که همزمان اشاره می‌کنند مصر شاید تحت‌تاثیر امتیازهای اقتصادی ایالات‌متحده قرار گیرد. این گروه به اهرم‌های اقتصادی احتمالی ترامپ برای تحقق بلندپروازی‌های خود اشاره می‌کنند. گفتنی است اما ناظران به ‌طور مشخص درباره اردن مدعی هستند که تهدیدات امنیتی کنونی در اردن به دلیل حضور دو میلیون فلسطینی از سال‌ها پیش، عملیاتی شدن چنین ایده‌ای در مقطع کنونی را با چالش‌هایی مواجه خواهد کرد. در این میان ایده کوچ فلسطینی‌ها از غزه می‌تواند پروژه عادی‌سازی 2 را نیز به شکلی منفی تحت تاثیر قرار دهد، بالاخص آنکه بن‌سلمان بارها اعلام کرده که برقراری رابطه دیپلماتیک با اسراییل منوط به تشکیل کشور فلسطینی است. در چنین شطرنج پیچیده‌ای سوال در باب اینکه ترامپ با تمرکز بر این ایده جنجالی چه سودایی در سر دارد و چگونه قادر است به شکاف‌های حاکم در این باره پایان داده و پروژه اصلی‌اش یعنی عادی‌سازی روابط با اسراییل را اجرایی کند، بسیار است.به این بهانه روزنامه اعتماد با هدف واکاوی پیامدهای عملیاتی شدن اولین اقدام جنجالی دونالد ترامپ به‌ طور مشخص در باب سرنوشت غزه و پس‌لرزه‌های این طرح برای خاورمیانه با نصرت‌الله تاجیک دیپلمات بازنشسته و نادر انتصار استاد برجسته دانشگاه آلابامای جنوبی گفت‌وگو کرده است. تاجیک در باب احتمال تحقق سیاست خاورمیانه‌ای ترامپ که هدف ادعایی‌اش تغییرات معادله و نظم منطقه است و رییس‌جمهوری امریکا در اولین گام برای به سرانجام رساندن استراتژی‌اش معامله قرن یا همان طرح دو دولت را قربانی کرده، تاکید داشت که عملیاتی شدن چنین ایده‌ای چندان محتمل نیست با این همه ایران نیز به عنوان قدرت مهم منطقه نباید در قبال چنین تحرکاتی رویکردی منفعلانه اتخاذ کند. این درحالی است که انتصار با پیش‌بینی این امر که ترامپ درنهایت به اهداف جاه‌طلبانه خود در منطقه از طریق تقویت هرچه بیشتر اسراییل در این جغرافیا دست خواهد یافت،گفت: اردن و مصر نیز کشورهایی نیستند که توانایی مقاومت درقبال فشارهای رییس‌جمهور غیرقابل پیش‌بینی امریکا را داشته باشند. مشروح گفت‌وگو‌ها را در ادامه می‌خوانید:
نصرت‌الله تاجیک:کشورهای اسلامی باید برای حمایت از فلسطین اقدامات حقوقی و دیپلماتیک را تشدید کنند
نصرت‌الله تاجیک، دیپلمات بازنشسته در پاسخ به سوال «اعتماد» در باب اینکه چقدر احتمال دارد ایده جنجالی ترامپ در راستای خروج فلسطینیان از غزه عملیاتی شود، گفت: واقعیت این است که به نظر می‌رسد ترامپ بدون هیچ شناختی از مختصات خاورمیانه ایده‌ای بی‌ربط و به دور از واقعیتی را مطرح کرده است که بوی استعماری و جابه‌جایی وسیع جمعیتی و نسل‌کشی از آن به مشام می‌رسد، به‌گونه‌ای که شاهد بودیم، در بیست و چهار ساعت اول، پنج اصلاحیه به این ایده جنجالی خورد و سخنگوی کاخ سفید نیز در مورد آن توضیحاتی داد.
به باور تاجیک بنابراین، بعید است که این ایده به جایی برسد و در صورت تلاش برای اجرا قطعا تبعات سیاسی و حقوقی بین‌المللی خواهد داشت، به ‌ویژه باتوجه به مخالفت‌های داخلی در امریکا، آلمان، فرانسه و سایر کشورهای اروپایی و همچنین مواضع کشورهای عربی و حتی سازمان ملل. تاجیک در ادامه به «اعتماد» گفت: به ‌طور مثال یک نظرسنجی انجام شده توسط شبکه سی‌بی‌اس امریکا نشان می‌دهد 47درصد از مردم امریکا معتقدند تسلط امریکا بر نوار غزه ایده بسیار بدی است. همچنین 54درصد از امریکایی‌ها از تعامل ترامپ با درگیری میان «اسراییل» و حماس حمایت کرده‌اند و ازسوی دیگر 59درصد از امریکایی‌ها نیز تاکید کردند طرح ترامپ برای اخراج مهاجران غیرقانونی است.
این دیپلمات بازنشسته در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» گفت: بنابراین، فکر نمی‌کنم وقوع این امر محتمل باشد، اما این بدان معنا نیست که رویکرد انفعالی در قبال آن اتخاذ شود و به نظر می‌‌رسد سیاست خارجی ما باید نسبت به این موضوع بسیار هوشمندانه عمل کند و اجازه ندهد که جراحت‌های روحی و جسمی مردم غزه، پس از شانزده ماه جنگ، با این قبیل ادعاها و جنجال‌ها دوباره ملتهب و آزرده شود. بنابراین، اقدامات حقوقی بین‌المللی و دیپلماسی، به ‌ویژه در تعامل با کشورهای عربی و اروپایی، لازم و ضروری است و نباید به راحتی از کنار آن عبور کرد. تاجیک در باب چرایی بی‌اساس بودن این ایده به «اعتماد» گفت: اکنون مردم غزه در آخر خط هستند و اگر قرار باشد اقدامی درست برای آنها انجام گیرد این است که آنها را به جایی که از آنجا کوچانده شدند و به واقع به اول خط بازگردند. بخش عمده‌ای از این جمعیت بیشتر از مکان‌هایی است که اسراییل آنها را اشغال کرده یا به دلیل ترس از جان خود یا با زور و اجبار از آن مناطق خارج شده‌اند. این مساله یکی از مواردی است که در حقیقت، قطعنامه‌های فراوانی در مورد آن صادر شده، اما متاسفانه به دلیل قلدری اسراییل و حمایت امریکا، این قطعنامه‌ها اجرا نشده‌اند و این آوارگان نتوانسته‌اند به سرزمین خود بازگردند. به باور تاجیک هر چند که این ایده قابلیت اجرایی ندارد اما اعتماد به نفس در نتانیاهو را تقویت کرده و بعد از بازگشت از امریکا لحنش کاملا فرق کرده است! در عین حال، باید تا حد امکان با کشورهای عربی، به‌ویژه از طریق سازمان همکاری اسلامی یا اتحادیه عرب و سازمان‌ها و آژانس‌های سازمان ملل مانند شورای امنیت همکاری‌هایی در این زمینه داشته باشیم و رویکردی منفعلانه نداشته باشیم. این دیپلمات بازنشسته در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» خاطرنشان کرد: همچنین، از طرفی تصور می‌کنم که فلسطین می‌تواند در شورای امنیت در رابطه با این مساله خطرناک درخواستی را ثبت کند. البته وضع کرانه باختری هم بهتر از غزه نیست و آن منطقه باتوجه به حملات اسراییل و شخم زدن اردوگاه جنین و احتمال دست‌اندازی اسراییل به آن و طمع سرزمینی نیز مهم است و فلسطین و کشورهای اسلامی باید اقدامات حقوقی و دیپلماتیک برای یارگیری و اجماع‌سازی خود را تشدید و درخواست تشکیل جلسه شورای امنیت نمایند.
تاجیک اما در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در این رابطه که چقدر احتمال دارد اردن و مصر نیز تسلیم خواسته‌های ترامپ در باب مهاجرت فلسطینیان شوند، گفت: اصطلاح «تهجیر» در عربی به معنای مهاجرت اجباری است و در سرزمین‌های اشغالی سابقه طولانی و به قدمت تاسیس رژیم صهیونیستی دارد. اسراییل نیز دایما این موضوع را نه تنها مطرح بلکه بدان عمل کرده، اکنون نیز امریکا که خود را به عنوان یک کشور پیشرفته و طرفدار قانون و حقوق بین‌الملل معرفی می‌کند، مجددا با ادعای اینکه سرزمین اسراییل کوچک است این طرح را مطرح کرده است.
به باور این دیپلمات بازنشسته هر بار که این مساله از طرف اسراییل بیان شده، کشورهای اردن و مصر همواره موضع‌گیری‌های شدیدی داشته‌اند، زیرا این موضوع برای آنها تبعات امنیتی دارد، به‌ ویژه برای اردن که نیمی از جمعیتش فلسطینی هستند. این کشورها خود با مشکلات عدیده‌ای در زمینه معیشت و حل مسائل جمعیتی مواجه هستند و نمی‌توانند تعداد بیشتری از فلسطینی‌ها را بپذیرند. تاجیک در ادامه تاکید کرد که مثلا روزنامه هاآرتص اسراییل در گزارشی اعلام کرده است «منابع امنیتی اسراییلی تاکید دارند سازمان‌های امنیتی اردن و مصر نسبت به تبعات اجرای طرح دونالد ترامپ رییس‌جمهور امریکا برای اخراج فلسطینیان از غزه و تمرکز حماس در امتداد مرزها از ایلات تا طبریا در صورت اخراج فلسطینیان به اردن هشدار دادند. همچنین نهادهای امنیتی مصری نیز درخصوص احتمال ایجاد ناامنی در منطقه سینا و در معرض خطر قرار گرفتن توافق صلح با «اسراییل» در صورت اخراج فلسطینیان به این منطقه اعلام خطر کردند.» به باور تاجیک حتی در اکتبر 2023، زمانی که حمله اسراییل به غزه آغاز شد، آقای بلینکن در چند مرحله به منطقه سفر کرد تا این دو کشور را راضی کند که بخشی از مردم غزه در شمال باریکه که اسراییل آنها را مجبور به کوچ به جنوب غزه کرده، پذیرش کنند. با این حال، این دو کشور از باز کردن مرزها خودداری کردند. به گزارش رسانه‌ها ملاقات‌‌های بلینکن با عبدالله دوم پادشاه اردن در این مورد نیز سازنده نبود و متشنج شده است.
این دیپلمات بازنشسته در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» متذکر شد: اما اکنون احتمالا ترامپ از طریق فشارهای اقتصادی و قطع کمک‌های خود سعی می‌کند دو کشور را راضی به پذیرش فلسطینیان کند. ولی همه‌ چیز به مقاومت این دو کشور و همچنین به میزان حمایتی که از سوی کشورهای عربی، اسلامی و اروپایی دریافت می‌کنند، چه از لحاظ سیاسی و چه اقتصادی منوط است.
به باور تاجیک اما به دلیل فشارهای مردمی ملت مصر و اردن که در واقع مخالف این ایده هستند و معتقدند که فلسطینی‌ها باید در سرزمین خود بمانند، بعید است که این دو کشور در شرایط کنونی و به شکلی عادی در برابر ایده و خواست ترامپ عقب‌نشینی کنند. این مساله آن‌قدر برای اردن مهم است که شاه اردن درصدد سفر به امریکا و ملاقات با ترامپ برآمده است! اما نمی‌توان احتمال آن را به‌ طور کامل منتفی دانست و به عوامل و پارامترهای زیادی بستگی دارد که بخشی از آن به میزان عزم واقعی امریکا برمی‌گردد که آیا واقعا هدفش همین است که اعلام کرده یا ترامپ به مرگ می‌گیرد تا فلسطینی‌ها به تب راضی شوند! و مثلا دست حمایت خود را از حماس برداشته و حماس از معادله غزه حذف شود. ‌سفیر اسبق ایران در اردن در ادامه به «اعتماد» گفت: باتوجه به قابلیت نظامی حماس در طول این هفده ماه در مقابل ارتش اسراییل، علی‌رغم لطماتی که خورد و اینکه توانست اراده خود را در نحوه قطره‌چکانی آزادی زندانیان اسراییلی که دراختیار دارد و روایت دیپلماسی عمومی را برنده شود، تقریبا محال است!
به باور تاجیک در شرایط کنونی حماس همچنان می‌تواند به عنوان بازیگری مهم در غزه باقی بماند مگر آنکه اتفاقات خاصی رخ دهد و دنیا در قبال این ایده ترامپ خلع سلاح شود، مانند ناتوانی افکار عمومی برای توقف کشتار و نسل‌کشی اسراییل در غزه! این دیپلمات بازنشسته در ادامه به «اعتماد» گفت: سیاست حماس این است که برای تقسیم فشار بازسازی و کسب مشارکت بیشتری از اعراب و اروپا، مدیریت غزه را واگذار کند و در این زمینه تاکنون دو ایده مطرح کرده: اول تشکیل دولت وحدت ملی تحت عنوان طرح اداره غزه توسط دفتر ملی و واگذاری مدیریت به اشخاص ملی و بروکرات‌هاست و دوم تشکیل کمیته مشترک برای اداره غزه است که توافقات اولیه هم انجام شده است و علی‌رغم اینکه در توافق اولیه در پکن طرح برگزاری انتخابات هم پیش‌بینی شده بود اما فتح فعلا مانع است و با هیچ راه‌حلی موافقت نمی‌کند و درنهایت این ایده با مخالفت شخص محمود عباس ناکام مانده است.
به باور تاجیک اما برای سترون کردن طرح ترامپ در مورد غزه، حماس که در ازای آزادی زندانیان اسراییلی که دراختیار داشت نشان داد ظرفیت سیاست‌ورزی بالایی دارد و لذا روایت اقتدار و دیپلماسی عمومی را برد! اعلام کند آماده است در یک روند دیپلماتیک بر خرابه‌های غزه با نظارت بین‌المللی یا نظارت اسلامی و عربی برای مدیریت غزه انتخابات برگزار کند و در کنار چهره‌هایی از حماس شخصیت‌های ملی و فتح هم مشارکت کنند و مردم به هر کسی رای دادند حکومت غزه را به دست بگیرند. تاجیک در ادامه گفت‌وگوی خود با ماعتماد» خاطرنشان کرد: این ایده برد بین‌المللی دارد و بیشتر درصدد وزن کشی، تعیین موقعیت مردمی حماس بعد از این جنایاتی که اسراییل و امریکا در غزه مرتکب شده‌اند، تثبیت موقعیت و موجودیت حماس موجب می‌شود تا دست ترامپ از غزه کوتاه شود.
حماس اگر بخواهد به سادگی مدیریت غزه را واگذار کند طرف مقابل چند قدم بیشتر جلو خواهد آمد. باید به مرگ بگیرد تا امریکا و اسراییل به تب راضی شوند!
نصرت‌الله تاجیک در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در باب مواضع اخیر ریاض در رابطه با تاکید ترامپ بر مقوله عادی‌سازی و اینکه چقدر احتمال دارد در کوتاه‌مدت این اتفاق رخ دهد، گفت: موضع سعودی‌ها این است که برای عادی‌سازی روابط با اسراییل، شرط اصلی یعنی تشکیل دولت فلسطین محقق شود. اما ایده دو دولت خود با چالش‌های عدیده‌ای روبه‌رو است. به باور تاجیک اما با توجه به وضعیت کنونی، یعنی عدم وجود وحدت سرزمینی میان دو طرف، تشکیل دولت فلسطین دشوار به نظر می‌‌رسد و خود اسراییلی‌ها نیز به تشکیل دولت فلسطین اعتقادی ندارند. بنابراین، می‌‌بینیم که این روزها روابط میان اسراییل و عربستان تا حدی تیره شده است. از یک سو، سعودی‌‌ها به ماندن مردم غزه در سرزمین خودشان اعتقاد دارند، اما نتانیاهو اصل تشکیل دولت فلسطینی را نفی و پیشنهاد داده که عربستان با داشتن اراضی وسیع، دولت فلسطین را در همان اراضی خود تشکیل دهد. این دیپلمات بازنشسته در ادامه به «اعتماد» گفت: عربستان نیز عکس‌العمل شدیدی نشان داده و ترکی فیصل، یکی از مسوولان امنیتی سابق عربستان، نامه‌ای به ترامپ نوشته و در آن به سابقه تاریخی جابه‌جایی مردم غزه و موارد مطرح‌ شده میان روسای جمهور امریکا و دیگران اشاره کرده است. جنبش حماس هم مانند اعراب اظهارات نتانیاهو را محکوم و این اظهارات خصمانه را بیانگر نگرش استعماری و برتری‌جویانه در نادیده گرفتن حقوق تاریخی صاحبان سرزمین اعلام کرده و بر ضرورت موضع یکپارچه عربی برای مقابله با این اظهارات استعمارگرایانه که بیانگر طمع‌ورزی توسعه‌طلبانه دشمن در جهان عرب است، تاکید کرده است. تاجیک در ادامه تاکید کرد که وزارت امور خارجه ایران هم خطر این اظهارات نتانیاهو و صحبت‌های ترامپ در مورد غزه را برای مردم فلسطین و کشورهای منطقه جدی تلقی کرده و اقداماتی برای تشکیل اجلاس وزرای خارجه سازمان همکاری‌های اسلامی شروع کرده است. به باور این دیپلمات بازنشسته با این وضعیت، احتمالا موضع سعودی‌ها در مورد طرح ابراهیم همچنان ثابت خواهد ماند، زیرا آنها نمی‌توانند آبروی خود را در جهان اسلام و دنیای عرب نادیده بگیرند. بنابراین، بعید است که پروژه عادی‌‌سازی به این زودی‌ها از این منظر شکل بگیرد. تاجیک در ادامه به «اعتماد» گفت: از سوی دیگر اما اتفاقاتی که اخیرا در غزه افتاده، افکار عمومی دنیای عرب را به‌ شدت ملتهب کرده و کار را برای سعودی‌ها و سایر کشورهای عربی دشوار می‌کند تا بخواهند وارد قرارداد ابراهیم شوند. در عین حال، این وضعیت به‌شدت به اوضاع کنونی غزه بستگی دارد. به باور تاجیک اکنون مساله آتش‌‌بس غزه و تداوم آن و همچنین تشکیلات فلسطینی و تشکیل دولت فلسطین، مهم‌ترین مسائل هستند. همچنان ابهاماتی در این زمینه وجود دارد و به نظر می‌‌رسد که پروژه عادی‌سازی یا توافق ابراهیم ادامه داشته باشد. با این حال، بعید می‌دانم که این امر به زودی محقق شود، اما همچنان زود است که قضاوت نهایی داشته باشیم، زیرا ممکن است این بازی نتانیاهو با عربستان برای فشار به سعودی‌ها باشد تا موضع آنها درقبال تشکیل دولت فلسطینی را تحت تاثیر قرار داده و آنها را از این موضع منصرف کند!
تاجیک در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در باب تغییر معادلات خاورمیانه توسط شخص ترامپ و چگونگی مدیریت چالش‌های پیش روی رییس‌جمهور امریکا و تمرکز بیشتر بر شرق آسیا گفت: اینکه امریکا می‌خواهد بر شرق آسیا متمرکز شود، سابقه‌ای تقریبا سیزده یا چهارده ساله دارد که از زمان آقای اوباما آغاز شد و هدف آن کنترل چین بود. واقعیت این است که آن زمان اعلام شد که امریکا می‌خواهد منابع کمتری به خاورمیانه تخصیص دهد و دولت اول آقای ترامپ نیز به دنبال این استراتژی بود. با این حال به باور تاجیک بعید است که مسائل خاورمیانه به سادگی قابل مدیریت باشند، زیرا مشکلات عدیده‌ای وجود دارند. بخشی از این مشکلات ناشی از توسعه‌نیافتگی، بخشی به دلیل دخالت‌های خارجی و بخشی دیگر به تضاد منافع قدرت‌های مختلف مانند اروپا، آسیا و امریکا برمی‌گردد. این شرایط باعث شده که مدیریت و کنترل این منطقه به آسانی امکان‌پذیر نباشد و همچنین ایجاد یک معماری جدید در این زمینه زمان‌بر خواهد بود و نیاز به نیرو، امکانات و موارد دیگر دارد. این دیپلمات بازنشسته در ادامه به «اعتماد» گفت: مهم‌ترین مساله در این وضعیت خاورمیانه، شرایط اسراییل و اشغال سرزمین فلسطینی‌ها است. تا زمانی که این مساله حل نشود، منطقه به آرامش نخواهد رسید. تا زمانی که مردم فلسطین، آوارگان از سوریه، لبنان، اردن، شمال آفریقا یا حتی کشورهای اروپایی، به سرزمین خود بازنگردند و دولتی نداشته باشند که از منافع و کیان آنها دفاع کند، شرایط خاورمیانه همچنان ناپایدار خواهد بود. تاجیک در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» خاطرنشان کرد: اگر بخواهیم به ایده‌های شیک و بلندپروازانه ترامپ برای معماری منطقه فکر کنیم، این نشان‌دهنده عدم شناخت کافی او از واقعیت‌های منطقه و ظرفیت‌های آن است. تضاد منافع و اهداف بازیگران داخلی و خارجی، به ‌ویژه تعدد بازیگران، ازجمله چالش‌های اصلی در این زمینه هستند. برخی از این بازیگران داخلی و منطقه‌‌ای البته با جاه‌طلبی‌های فراوان و برخی دیگر خارجی هستند. به‌ویژه اکنون که چین نیز با گام‌های بلندی که در زمینه‌های اقتصادی و سیاسی برداشته، به این معادلات اضافه شده است. این دیپلمات بازنشسته در ادامه تاکید کرد: درنتیجه، مسائل منطقه روز به روز پیچیده‌تر می‌شود و به جای اینکه کاهش یابد، افزایش می‌‌یابد. به عبارتی شرایطی حکمفرما شده که مسائل به جای ساده‌تر شدن بر پیچیدگی آنها افزوده می‌شود. اما آقای ترامپ به دلیل ویژگی‌های شخصیتی خود و حمایت قاطع از موجودیت امنیت اسراییل و اقدامات نتانیاهو، این مسائل را به امنیت ملی امریکا مرتبط کرده است. بنابراین، بعید می‌دانم که اوضاع منطقه به سمت آرامش پیش برود که زمینه موردنیاز برای هرگونه تجدید معماری منطقه‌ای است.
نادر انتصار:پروژه عادی‌سازی 2 عملیاتی می‌شود، زیرا اقتصاد در اولویت کشورهای عرب قرار دارد
نادر انتصار، استاد بازنشسته و برجسته دانشگاه آلابامای جنوبی در پاسخ به این سوال «اعتماد» که اساسا ایده جنجالی ترامپ در باب انتقال فلسطینی‌ها به اردن و مصر چقدر قابل عملیاتی شدن دارد، گفت: پیش‌بینی درباره اجرایی شدن طرح پیشنهادی ترامپ، مشابه دیگر پیش‌بینی‌ها در مورد اقدامات احتمالی او، کار دشواری است، اما نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد، محتوای هر آن چیزی است که در بطن جلسه مشترک ترامپ با نتانیاهو رد و بدل شده است. در این جلسه، زمانی که ترامپ ایده خود را درباره غزه مطرح کرد، به وضوح مشخص بود که نخست‌وزیر اسراییل نیز از این موضوع اطلاع نداشت؛ زیرا چهره او نشان‌ داد متعجب شده است. با این حال، باید توجه داشت که آیا ترامپ می‌تواند بر مواضع کشورهای عربی مانند اردن و مصر تاثیر بگذارد یا خیر. به باور انتصار مصر و اردن، به‌ شدت ضعیف هستند هر چند ممکن است در ابتدا موضع‌گیری‌های تندی علیه طرح ترامپ داشته باشند، اما اگر ترامپ واقعا بخواهد، می‌تواند فشارهای زیادی بر پادشاه اردن و رییس جمهوی مصر تحمیل کرده و درنهایت این کشورها به خواسته‌های او تن خواهند داد. انتصار همچنین در ادامه به «اعتماد» گفت: مساله‌ای که باقی می‌‌ماند، قابلیت اجرایی شدن این طرح از نظر لجستیکی و کنترل غزه است، چراکه ترامپ در ابتدا اعلام کرده بود که غزه را برای امریکا می‌خواهد، اما اطرافیان او توضیح دادند که منظور از این ادعا، تسلط فیزیکی نیست بلکه تسلط اقتصادی است. به ‌طور مشخص به نظر می‌رسد اما هدف این است که حدود یک میلیون نفر از مردم فلسطین به ‌طور دایمی از غزه خارج شوند و برخی دیگر تحت عناوینی ازجمله کارگر در غزه باقی بمانند تا بتوانند ایده‌های جنجالی ترامپ در این ‌باریکه را محقق کنند. انتصار در ادامه گفت‌وگوی خود خاطرنشان کرد: در واقع، ایالات‌متحده می‌تواند با وارد کردن فشار به پادشاه اردن و رییس‌جمهور مصر، آنها را به سکوت و عقب‌نشینی وادار کند. به باور انتصار این ضعف باعث می‌شود که آنها به راحتی تسلیم فشارها شوند، به ‌ویژه اگر وعده‌های مالی ازسوی ترامپ دریافت کنند، چراکه ترامپ احتمالا به آنها وعده خواهد داد که از امنیت و منافع‌شان محافظت خواهد کرد. انتصار اما در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» خاطرنشان کرد: خطر بزرگ‌تر این است که اگر ترامپ بتواند این طرح را به مرحله اجرا درآورد، یا حداقل بخشی از آن را عملی کند، نه تنها یک میلیون و حتی نیم میلیون فلسطینی از غزه به اردن منتقل خواهند شد، این در حالی است که حضور این گروه مهاجران برای اردنی‌‌ها بیش از مصر عواقب جدی خواهد داشت. به باور این استاد دانشگاه در چنین شرایطی، اکثریت جمعیت اردن فلسطینی‌‌ها خواهند بود، این امر می‌تواند قدرت خاندان حاکم در اردن را به خطر بیندازد. پادشاه اردن به خوبی آگاه است که این تغییرات جمعیتی قادر است به تضعیف موقعیت او در درازمدت منجر شود و نگرانی‌های جدی برای آینده سلطنتش ایجاد کند. انتصار در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در این باب که ترامپ با توسل به چه اهرم‌هایی مصر و اردن را تحت فشار قرار خواهد داد، تاکید کرد: رییس‌جمهور امریکا می‌تواند با استفاده از تهدیدات مختص به خود هر دو کشور مصر و اردن را به تسلیم وادار کند، چراکه ناگفته نماند این دو کشور از‌جمله نخستین کشورهای عربی بودند که اسراییل را به رسمیت شناختند و با این بازیگر رابطه دیپلماتیک بر قرار کردند. از همین رو در این مورد نیز نیازی به وارد کردن فشار مستقیم بر این کشورها وجود ندارد، زیرا هر دو در راستای منافع اسراییل حرکت می‌کنند، به همین دلیل از طرفی دیگر نه مصر و نه اردن، به ویژه اردن، اهرمی برای مقابله با ترامپ یا هر رییس‌جمهور دیگری ندارند. این استاد بازنشسته در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در باب پیوستن ریاض به توافق ابراهیم به عنوان دیگر سیاست خاورمیانه‌ای ترامپ آن‌هم در شرایطی که ایده کوچ فلسطینی‌ها و پایان معامله قرن مطرح است، گفت: اکنون میان اسراییل و عربستان‌سعودی رابطه‌ای غیررسمی حاکم است که به نظر می‌رسد به تدریج در حال تبدیل شدن به یک رابطه رسمی است. به باور انتصار البته، عربستان‌سعودی هنوز بر اجرای ایده دودولتی، یعنی تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی و یک دولت اسراییلی، تاکید دارد، اما به نظر می‌رسد این موضع‌گیری به اندازه کافی قدرتمند نیست که بتواند عربستان را از پیوستن به محور اسراییل منصرف کند، چراکه عربستان‌سعودی در حال حاضر وعده داده که ششصد میلیارد دلار در امریکا سرمایه‌گذاری خواهد کرد، و این موضوع از منظر اقتصادی برای این کشور بسیار مهم است. انتصار در ادامه به «اعتماد» گفت: لذا، مساله استقلال فلسطین برای ریاض درنهایت احتمالا گزاره تعیین‌کننده‌ای نخواهد بود. به باور من عربستان نیز درنهایت به محور توافق ابراهیم و عادی‌سازی روابط با اسراییل خواهد پیوست. به باور این استاد بازنشسته باید توجه داشت که قضاوت درباره رهبران کشورهای عرب خاورمیانه باید برمبنای عمل آنها باشد، نه آنچه که بر زبان می‌آورند. انتصار خاطرنشان کرد: شخصا برای هیچ ‌یک از ادعاهای رهبران کشورهای عربی ارزشی قائل نیستم و تنها به عملکرد آنها و اقداماتی که برای تحقق ادعاهای‌شان انجام می‌دهند، نگاه می‌کنم. به‌طور مشخص درباره ریاض باید گفت پادشاهی طی سال‌های اخیر گام‌‌هایی به سمت رسمی کردن روابط خود با اسراییل برداشته است و تصور می‌کنم این رویکرد همچنان ادامه خواهد داشت. این استاد بازنشسته آلابامای جنوبی در پاسخ به دیگر سوال «اعتماد» در باب سیاست ادعایی ترامپ مبنی بر تغییر معادلات خاورمیانه و معماری این جغرافیا و اینکه با چه چالش‌های احتمالی در این مسیر مواجه خواهد شد، گفت: باتوجه به ظواهر امر، به نظر می‌‌رسد که سیاست خاورمیانه‌ای رییس‌جمهور ایالات‌متحده در کوتاه‌مدت بر تقویت اسراییل متمرکز است. او به دنبال این است که اسراییل را به عنوان یک قدرت بدون رقیب در منطقه حفظ کند و سیاست‌های خود را در خاورمیانه به‌گونه‌ای تنظیم کند که به نفع اسراییل باشد.
به باور انتصار، ترامپ همزمان تمایل دارد که نیروهای نظامی امریکا را به تدریج از خاورمیانه خارج کرده و بر شرق آسیا متمرکز شود. البته در این راستا، چالش‌هایی ممکن است از سوی ملت‌های عرب ایجاد شود. انتصار در ادامه گفت‌وگوی خود با «اعتماد» خاطرنشان کرد: به اعتقاد من، اصطلاح دنیای عرب به ‌طور کامل نادرست است؛ زیرا در حال حاضر، کشورهایی با فرهنگ و زبان عربی وجود دارند، اما هیچ منافع منسجمی در میان آنها برای مقابله با تهدیدات خارجی وجود ندارد. بنابراین در حال حاضر، نمی‌توان انتظار داشت که انقلاب‌های مردمی در این کشورها به ‌طور گسترده‌ای در کوتاه‌مدت شکل بگیرد، اما در بلندمدت می‌توان این احتمال را درنظر گرفت که ممکن است چالش‌هایی ازسوی این ملت‌ها در مقابل یکه‌تازی‌های امریکا و اسراییل ایجاد شود. انتصار اما درباره استراتژی ترامپ در باب تمرکز بر شرق آسیا گفت: ایالات‌متحده به ‌طور قطع در بازه زمانی کنونی چین را به عنوان رقیب اصلی خود می‌داند. در دوران بایدن، چین و روسیه به عنوان دشمنان اصلی شناخته می‌شدند، اما اکنون، تمرکز اصلی امریکا روی چین خواهد بود و پوتین دیگر به عنوان رقیب اصلی درنظر گرفته نمی‌شود. این نگاه سیاست‌های ترامپ در شرق آسیا را تبیین می‌کند.