بزرگنمايي:

پیام سپاهان - عضو شورای نام‌گذاری معابر و اماکن عمومی شهر اصفهان گفت: تلاش می‌کنیم تا نام‌گذاری‌ها با برنامه، راهبرد و جریان فکری میراثی، تمدنی و فرهنگی همراه باشد، زیرا می‌تواند برای سازه‌های آینده تمدنی ما بسیار نقش ایفا کند، در این راستا سعی کردیم نام‌گذاری‌ها نماد هویت اسلامی و ایرانی باشند.
اصغر منتظرالقائم در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در آیه 24 سوره حشر خداوند را با اسماً الحسنی تسبیح می‌کنیم، در این راستا اسماً نیکویی برای خداوند قرار داده شده است.
وی با اشاره به فرهنگ عمیق و تاریخی ایرانیان که مبتنی بر اصل توحیدی بوده است، افزود: گفت: ایرانیان چه قبل از اسلام دارای دین الهی بودند و بعد از اسلام نیز که بهترین دین الهی را داشتند.
شورای نام‌گذاری معابر و اماکن عمومی شهر اصفهان با بیان اینکه در فرهنگ تمدن ما مسئله نام‌گذاری با هویت تاریخی ملت ایران عجین بوده است، تصریح کرد: در معماری اسلامی، معماران و شهرسازان در فضای شهری وقتی می‌خواستند نمادهای الهی را ساری و جاری کنند، برای آنکه جریان سازی توحیدی داشته باشند، اصل برگشت‌پذیری نمادهای بهشتی و معنوی را در فضای شهری وارد می‌کردند؛ نمونه بارز این مهم را می‌توان در دوره صفویه و در نام‌گذاری چهار باغ به عنوان چهار باغ بهشتی که در سوره الرحمن و سوره واقعه آمده مشاهده کرد.
منتظرالقائم ادامه داد: در دوره صفویه، مهندسان و شهرسازان با متفکران و فیلسوفان به صورت کامل ارتباط داشتند و نظر آن‌ها را در رابطه با شهرسازی می‌گرفتند، در این راستا می‌بینیم چه مفاهیم عمیق جهان بینی و هستی‌شناسی اسلامی در هویت تاریخی شهر اصفهان شکل گرفت.
وی با اشاره به اصل برگشت‌پذیری که نمادهای بهشتی در صفحه زندگی مردم ساری و جاری بوده است و برای ساخت ساخت ساحت‌های اخلاقی و معنوی تأثیر گذار بوده است، گفت: نام‌گذاری به هویت اسلامی و ایرانی ما برمی‌گردد که از زبان و ادبیات ما ناشی شده است.
شورای نام‌گذاری معابر و اماکن عمومی شهر اصفهان با تاکید بر اینکه زبان نماد بلوغ تمدنی و فرهنگی یک ملت است، اظهار کرد: هرچه زبان غنی‌تر باشد، بهترین مفاهیم عالی را به جامعه و جهانیان منتقل می‌کند؛ مفاهیمی که مبتنی بر توحید معاد باشد نماینده تفکر الهی اسلامی است.
منتظرالقائم افزود: تجلی بلوغ تمدنی را در اصفهان ملاحظه می‌کنیم، در این راستا اصفهان در عصر صفویه در زمان شاه عباس، بزرگترین و زیباترین و پرجمعیت‌ترین شهر می‌شود و هر فردی که چهارباغ اصفهان را می‌دیده، برایش فراموش نشدنی بوده است و آن را توصیف می‌کردند.
وی تصریح کرد: در دوره صفویه حکمای بزرگی داشتیم که با دولت صفوی همکاری می‌کردند، در این راستا هم دولت صفوی خوشحال از این همکاری بود و هم علما وقتی که تأثیر خود را در جامعه می‌دیدند از این ارتباط استقبال می‌کردند، حضور این‌ها می‌توانست حکمرانی دولت صفویه را توسعه دهد و فراگیر کند.
شورای نام‌گذاری معابر و اماکن عمومی شهر اصفهان گفت: حکمروایی در دوره شاه عباس چنان گسترده می‌شود که امپراطوری عظیمی را اداره می‌کرده است، آن هم به دلیل وجود نهادهای مختلف بوده که در فرهنگ و تمدن ایران در عصر صفوی وجود داشته است و نماینده فرهنگ و تمدن، علما، متفکران و فیلسوفانی همچون شیخ بهایی، ملاصدرا، میرداماد، میرفندرسکی و استاد علی‌اکبر بنای اصفهانی و ملاعبدالله شوشتری بوده است؛ برای مثال استاد علی اکبر بنا در نام‌گذاری‌ها و دیگر فعالیت‌ها از تفکرات علما و حکیمان استفاده می‌کرد و طراحی‌های خود را پیاده می‌نمود.
منتظرالقائم با اشاره به اینکه نام‌گذاری‌ها در سلامت جسمی و معنوی اثر دارد، ادامه داد: گفت: به‌عنوان مثال نام‌هایی همچون هشت بهشت و چهارباغ در اصفهان نماد آرامش معنوی است و در این راستا نقش نام‌گذاری‌ها هویت دهی است.
وی اظهار کرد: تلاش کردیم در شورای نام‌گذاری در ادوار مختلف که من در سه دوره آن حضور داشتم، مسائل ذکر شده را در همه نام‌گذاری‌ها رعایت کنم؛ البته گاهی تحت تأثیر درخواست‌های مردمی قرار می‌گرفتیم، اما سعی کردیم نام‌گذاری‌ها نماد هویت اسلامی و ایرانی باشند و هویت‌دهی به آیندگان کنند.
شورای نام‌گذاری معابر و اماکن عمومی شهر اصفهان ادامه داد: تلاش می‌کنیم نام‌گذاری‌ها با برنامه، راهبرد و جریان فکری میراثی، تمدنی و فرهنگی همراه باشد، زیرا می‌تواند برای سازه‌های آینده تمدنی ما بسیار نقش ایفا کند که امیدواریم همانگونه که در دوران صفویه به بلوغ تمدنی دست یافتیم، امروز نیز ملت ایران و به ویژه اصفهان نماینده این تفکر باشد.
کد خبر 812632