بزرگنمايي:

پیام سپاهان - مهر / کتاب «مرگی که زندگی است؛ آخرین نامه‌ها و یادداشت‌های اعضای جنبش مقاومت آلمان در آستانه اعدام در زندان نازی‌ها» ویراسته هلموت گلویتسر، کته کوهن و راینهولت اشنایدر به‌تازگی با ترجمه جعفر فلاحی توسط نشر نو منتشر و راهی بازار نشر شده است. این‌کتاب یکی از عناوین مجموعه «کتابخانه یادها و خاطره‌ها» است که این‌ناشر چاپ می‌کند و نسخه اصلی‌اش سال 2005 چاپ شده است.
این‌کتاب دربرگیرنده نامه‌ها و یادداشت‌های محکومان به اعدام در زندان‌های آلمان زمان جنگ جهانی دوم است. بیشترشان هم آلمانی‌اند و در زندان‌ها یا اردوگاه‌های نظامی حکومت ناسیونال‌سوسیالیست آلمان کشته شده‌اند. این‌افراد از گروه‌های مختلفی چون کشیشان، دانشجویان، کشاورزها، نظامیان، زمین‌داران، کارمندان، سیاسی‌ها، شاعران، روشنفکران و ... هستند.
برنامه گردآوری و چاپ نامه‌های وداع زنان و مردان در آستانه اعدام که در سال‌های جنگ جهانی دوم در آلمان اعدام شدند، به سال 1947 برمی‌گردد؛ زمانی‌که هلموت گلویتسر اسیر جنگی آلمانی در روسیه، مجله‌ای کلیسایی از وطنش را ورق می‌زد و چشمش به نامه وداع آلکسیس فن روئنه افتاد؛ سرهنگی که پس از سوءقصد ناموفق 20 ژوئیه 1944 به هیتلر، اعدام شد. سرنوشت آن‌نامه این شد که به‌عنوان آخرین‌نامه این‌کتاب چاپ شود. هلموت گلویتسر پس از پایان دوران اسارت به کشورش بازگشت و کار جمع‌آوری نامه‌ها را شروع کرد که در نتیجه در قامت کتابی با نام «مرگی که زندگی است» چاپ شدند. از نظر او، از روزگار شهدای آغاز راه مسیحیت، گنجینه‌ای این‌چنین از گواهی غلبه ایمان بر مرگ وجود نداشته است.
نامه‌ها و یادداشت‌های این‌کتاب در 11 فصل گردآوری شده‌اند که به این‌ترتیب‌اند: «نخستین‌هشدارها»، «من در اینجا ایستاده‌ام»، «احضارهای اولیه»، «اراده تو محقق باد!»، «شورش مومنان»، «ثمرات روح»، «زندانیان آزادی»، «رحمت بر صلح‌جویان»، «طریق ایثار»، «باور دارم چون باور دارم» و «بالیده در مرگ».
افرادی هم که نامه‌هایشان در این‌فصول منتشر شده از این‌قرارند:
پائول اشنایدر، برنارد لیختنبرگ، اوالد فن کلایست _ اشمنتسین، فرانتس راینیش، اولریش _ ویلهم، کنت اشورین فن اشواننفلد، کایزر فن هفاکر، دهقان‌زاده‌ای از زودتن‌لاند، گروه دانشجویی مونیخ، کاتو بونتیس فان بیک، یاروسلاو اُندروسِک، ماریه کودریکووا، پِتِر هابرنول، کیم، کارل فریدریش گُئِردِلر، چهار گواه، مورد اشتتین، لودویگ اشتایل، آلفونس ماریا واخزمان، هرمان وان‌درلیک، هلموت جیمز، کنت فن‌مولتکه، پیتر، کنت یورک فن وارتنبورگ، آدام فن ترتسو زلتس، هانس _ برند فن هافتن، کورت هوبر، ارنست فن هارناک، یولیوس لبر، نیکولاوس گرس، یولیوس فوچیک، آلفرد اشمیت _ زاس، نیکولاس فن هالم، هیلده کوپی، لیبرتاس، پتر موئن، هرمان اشتر، ماکس یوزف متسگر، رزه اشلزینگر، دیتریش بونهوفر، تئودور هاوباخ، خواهر ترزا بندیکتا، خواهر اِم.ماگدالنا دُمینیکا، یُخِن کلِپِر، هاینریش، کنت فن لندرف _ اشتاینرت، روپرت مایر یسوعی، هانس گئورگ فن هاینتشل _ هاینگ، یوزف مولر، آلکسیس، بارون فن روئنه.
در بخشی از این‌کتاب می‌خوانیم:
هارمن وان‌دِرلیک؛ عضو گروه مقاومت در هلند
کار اصلی گروه مقاومت هلند، عملیات نجات و اقدامات حمایتی از افرادی بود که تحت آزار رژیم نازی بودند. چندین هزار نفر در این اقدامات ایثارگرانه جان خود را از دست دادند. روزنامه هلندی این دِ واگشال در یادبود آزادی هلند، آخرین نامه هارمن وان‌درلیک، یکی از اعضای مقاومت را چاپ کرد. این‌نامه در سال 1951 در ماهنامه دی نویه فورشه منتشر شد، اما اطلاعات بیشتری از نویسنده آن در دست نیست.
این‌کتاب با 311 صفحه، شمارگان هزار و 100 نسخه و قیمت 370 هزار تومان منتشر شده است.