چاپ

پیام سپاهان - به گزارش می‌متالز، سهام شرکت صنایع معدنی کانی‌سازان کیمیا در پاییز 1403 طی مزایده‌ای توسط مجموعه فولاد مبارکه و فولاد کاوه پارس خریداری شد تا گسترده‌ترین مشارکت معدنی سال جاری شکل گیرد. به اعتقاد کارشناسان خرید سهام شرکت صنایع معدنی کانی‌سازان کیمیا به عنوان مالک حدود 91 درصدی از سهام شرکت فرآوری معدنی اپال کانی پارس با نماد اپال، ریسک زنجیره تأمین فولاد مبارکه در آینده را کاهش خواهد داد و اقدام بسیار مطلوبی در صنعت فولادسازی کشور محسوب می‌شود.
کیوان جعفری‌طهرانی، کارشناس ارشد بازار‌های بین‌المللی در رابطه با انعقاد این قرارداد به خبرنگار ایراسین می‌گوید: خرید سهام شرکت اپال توسط فولاد مبارکه یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین اقدامات این مجموعه به شمار می‌رود که در اصطلاح از آن تحت عنوان ادغام افقی یا Acquisition یاد می‌کنند. ما در گذشته شاهد ادغام عمودی توسط فولاد مبارکه بوده‌ایم و این شرکت در حوزه معدن فعالیت کرده است، مانند فولاد مبارکه نیز شرکت‌های گل‌گهر و چادرملو جهت تکمیل زنجیره تولید فعالیت داشته‌اند که نتیجه آن ورود به حوزه تولید فولاد میانی تا فولاد نهایی بود و این نوع ادغام به ادغام عمودی یا Merging معروف است.
جعفری‌طهرانی ادامه می‌دهد: واقعیت امر این است که از سال 2020 به بعد ادغام عمودی به دلیل هزینه‌بر بودن به ندرت در سطح جهان رخ می‌دهد، زیرا یک شرکت برای ایجاد تمام زنجیره از بالادستی، میانی و پایین دستی باید هزینه زیادی صرف کند و درنهایت راندمان لازم را نخواهد داشت، به ویژه در رابطه با معدن که ذخایر معدنی کشور محدود است. راه‌حل حفظ جایگاه نخست فولاد مبارکه به عنوان بزرگترین فولادساز خاورمیانه، اتحاد افقی یا Acquisition است که در بسیاری از کشور‌های جهان و شرکت‌های بزرگ بین‌المللی مرسوم است.
این کارشناس ارشد بازار‌های بین‌المللی با اشاره به اقدام متفاوت فولاد مبارکه با خرید سهام شرکت اپال بیان می‌دارد: خرید یک شرکت با تجربه معدنی با پتانسیل بالا مثل اپال توسط فولاد مبارکه، اقدامی متفاوت است و به اصطلاح یک ادغام افقی رخ داده است، زیرا هر کدام از این شرکت‌ها به تنهایی فیلد کاری خود را حفظ می‌کنند و مدیریت مستقلی دارند. در حال حاضر شرکت اپال زیرمجموعه فولاد مبارکه محسوب می‌شود ولی مستقل از فولادسازی فعالیت می‌کند و تجربه، تخصص و نیروی انسانی خود را حفظ خواهد کرد که این نوع ادغام بسیار ارزنده‌تر است.
طبق توضیحات جعفری‌طهرانی ادغام افقی در شرکت‌های فولادسازی بزرگ دنیا نیز شکل گرفته است و اتحادی مطلوب محسوب می‌شود، وی دراین‌باره توضیح می‌دهد: در خصوص نمونه این ادغام نیز باید به چین اشاره کرد که شرکت بائووو (Baowu) چین اوایل سال 2022 با شش شرکت فولادی دیگر در شمال شرق چین اتحاد افقی ایجاد کرد و تولید فولاد قطعی خود را از 115 میلیون تن به 150 میلیون تن در سال افزایش داد که نتیجه آن تبدیل شدن به بزرگ‌ترین شرکت تولیدکننده فولاد جهان و قرار گرفتن در جایگاهی بالاتر و جلوتر از آرسلور میتال بود. در برزیل نیز شاهد ادغام افقی میان غول‌های فولادسازی و سنگ آهنی این کشور بوده‌ایم و شرکت فولادسازی گردائو (Gerdau) و شرکت معدنی وله (Vale) به عنوان بزرگ‌ترین تولیدکنندگان فولاد و سنگ آهن در این کشور بدون ورود به فیلد کاری یکدیگر، سهامی را از همدیگر خریداری کردند و به نوعی تهاتر نمودند بدون اینکه شرکتی مالک دیگری شود. به این معنی که هر دو شرکت در مشکلات تأمین خوراک و منافع فروش صنایع پایین دستی شریک هستند. نمونه‌های دیگری از ادغام افقی در کشور‌های مختلف وجود دارد و به زودی باید شاهد ادغام غول‌های سنگ آهن استرالیا با فولادسازان کوچک این کشور بود.
این کارشناس ارشد بازار‌های بین‌المللی اضافه می‌کند: همچنین باید به بزرگ‌ترین فولادساز ویتنام یعنی شرکت هوآفات (Hoa Phat) و پس از آن به شرکت فولادسازی فورموسا هاتین (Formosa Ha Tinh) اشاره کرد که این دو شرکت نیز در زمینه تأمین خوراک با شرکت‌های معدنی ادغام افقی انجام داده‌اند. گفتنی است شرکت هوآفات نه تنها در حوزه معدن اتحاد ایجاد کرده بلکه در زمینه‌های دیگر نیز ورود نموده است و اکنون بزرگ‌ترین شرکت تولیدکننده و فرآوری چوب ویتنام به شمار می‌رود که چوب تولیدی و فرآوری را به محصول نهایی تبدیل و سپس صادر می‌کند. جالب این است هوآفات در ازای صادرات مبلمان خود مواد اولیه فولادسازی دریافت می‌کند که این تهاتر اقدام بزرگی در جهان محسوب می‌شود، زیرا این شرکت به طرز بی‌نظیری ادغام افقی را زنجیره به زنجیره انجام داده که مانند آن در دنیا بی نظیر است.
به اعتقاد جعفری‌طهرانی این ادغام افقی مجموعه فولاد مبارکه با شرکت اپال با توجه به اتفاقات سیاسی در آمریکا و بازگشت ترامپ بسیار مطلوب خواهد بود چرا که ترامپ به غیر از صنعت نفت ایران، صنعت فولادسازی کشور را نیز مشمول تحریم‌های مضاعف خواهد کرد. این کارشناس ارشد بازار‌های بین‌المللی با تاکید بر مشکلات فولادسازان در تأمین خوراک خود در آینده نزدیک اظهار می‌کند: فولادسازان کشور ما با مشکل تأمین خوراک مواجه هستند و ذخایر ایران ظرف 10 تا 15 سال آینده تمام خواهد شد. پیش‌تر صحبت‌های زیادی پیرامون واردات سنگ آهن و سرمایه گذاری در معادن سنگ آهن افغانستان و کشور‌های دیگر وجود داشت که موفقیت چشم‌گیری در این زمینه حاصل نشد. بدون شک ترامپ نیز در آینده نزدیک اجازه واردات حتی یک کیلوگرم سنگ آهن را به ایران نخواهد داد و تحریم‌ها نه تنها صادرات ایران را هدف قرار خواهد داد بلکه به مقوله واردات نیز ورود خواهد کرد و جدی‌تر از قبل دنبال خواهند شد.
در پایان جعفری‌طهرانی تاکید می‌کند: به نظر بنده باید تا حد امکان در زمینه تأمین خوراک فولادسازان کشور خودکفا شویم و نیاز کشور را از طریق ذخایر داخلی، انجام اکتشافات جدید و فرآوری ذخایر عظیم هماتیت و تیتانومگنت کشور تأمین نمائیم.
منبع: پایگاه خبری - تحلیلی ایراسین