چاپ

پیام سپاهان - ؛ محمد کارت 4 سال پس از فیلم «شنای پروانه» فیلم جدیدی را با نام «نفس‌خور» جلوی دوربین می‌برد که طناز طباطبایی در آن حضور دارد.
کارت کارش را در سینما با بازیگری و ساخت مستند‌های اجتماعی آغاز کرد. نخستین تجربه بازیگری او در سینما «گزارش یک جشن» (1389) ساخته ابراهیم حاتمی کیا بود که در نقشی کوچک و فرعی در آن داشت، اما این فیلم تا امروز فرصت اکران عمومی پیدا نکرده است.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
نقش شاگرد کامیون کرولال در فیلم «بی‌خود و بی‌جهت» احتمالا مهم‌ترین تجربه بازیگری کارت به حساب می‌آید. اما چیزی که نام کارت را به عنوان استعدادی جوان در سینما مطرح کرد، مستند‌های اجتماعی‌اش بود.
«خون‌مردگی» (1392)، نخستین مستند تحسین‌شده کارت، مضمونی اجتماعی دارد که فرهنگ لاتی و خشونت غالب در میان برخی از جوانان جنوب شهر شیراز را به نمایش می‌گذارد. این فیلم در جشنواره‌های مختلف ازجمله سینماحقیقت موفق به کسب جایزه شد.
مستند دیگری که از کارت مورد استقبال قرار گرفت «آوانتاژ» (1396) بود که روایتی از زندگی تعدادی کارتن‌خواب رو به بهبود است. این مستند هم از بابت سوژه‌اش و توجهی که به معضلی اجتماعی داشت در جشنواره‌های مختلف با توفیق روبه‌رو شد.
فیلم کوتاه «بچه‌خور» (1397) تلاش کارت برای تجربه در فضای فیلم داستانی بود که در جشنواره فیلم کوتاه تهران و همین‌طور در بخش فیلم کوتاه جشنواره فیلم فجر مورد توجه قرار گرفت و در این جشنواره‌ها به آن جوایزی اهدا شد. این فیلم 18 دقیقه‌ای داستان پسر نوجوان دستفروشی است که به دختری که در یک قمارخانه کار می‌کند علاقه‌مند است. قماربازان روی دختر شرط‌بندی می‌کنند و پسر سعی می‌کند او را نجات دهد.