پیام سپاهان - آیین کیسه‌دوزی همزمان با بیست‌وهفتم ماه رمضان و سالروز به درک واصل شدن ابن ملجم مرادی در مسجد تاریخی جامع برگزار می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایمنا از اصفهان، زنان و دختران خمینی‌شهری در مراسم سنتی مذهبی روز بیست‌وهفتم ماه رمضان برای برآورده شدن حاجات خود کیسه‌ای می‌دوزند که به کیسه مراد معروف است.
در این مراسم که از ساعت 9:00 تا پس از نماز ظهر و عصر ادامه دارد، بانوان کیسه‌های سبز رنگ را در ابعاد مختلف با ذکر سلام و صلوات به نیت بخت‌گشایی، فرزندآوری، برکت مال و دارایی برش می‌دهند و می‌دوزند و درون آن مقداری گندم، شکلات، اسکناس و امثال قرار می‌دهند و این کیسه را تا بیست‌وهفتم ماه رمضان سال آینده نزد خود نگه می‌دارند و پس از دوختن کیسه، دو رکعت نماز می‌خوانند و حاجت خود را از خداوند منان درخواست می‌کنند.
بانوانی که حاجت سال پیش آن‌ها برآورده شده است، سال بعد هنگام کیسه‌دوزی به شکرانه مستجاب شدن دعایشان، شکلات یا مقداری پارچه، نخ و سوزن برای دوخت کیسه به مسجد می‌آورند و بین سایر نمازگزاران تقسیم می‌کنند.
این آئین معنوی و دیرینه که مورد استقبال مردم قرار گرفته، ریشه در اعتقادات مذهبی مردم این شهر دارد و در راستای تکریم سادات است.
هفت بانوی سید به این پارچه‌ها هفت کوک می‌زنند و پایان مراسم نیز با چاووشی‌خوانی همراه است.
این آئین علاوه بر شهرستان خمینی‌شهر استان اصفهان در استان‌های آذربایجان شرقی، دامغان، سمنان، گلستان، خراسان، یزد و دیگر استان‌ها برگزار می‌شود و بعضی از آن‌ها بیش از 500 سال قدمت دارد.

مسجد جامع خوزان خمینی‌شهر دارای چهار ایوان در منطقه‌ای به همین نام خوزان در شهرستان خمینی‌شهر است که در قرن هشتم هجری روی آثار دورهٔ سلجوقی در زمان ایلخان مغول بنا شده و در دورهٔ صفویه تعمیرات و الحاقات بسیاری در این بنا انجام شده است.
ایجاد مناره و گلدسته روی جرزهای ایوان جنوبی و نقاشی‌های تزئینی با نقوش گل و بته و اسلیمی در زیر نیم طاق‌های چهار ایوان اصلی صحن حیاط است، در دورهٔ قاجاریه نیز شبستان زمستانی (بیت الشتا) در ضلع غربی گسترش و تعمیر قرار گرفت.
از سایر ویژگی‌های این بنا مقدس‌کاری و قطاربندی به همراه گچ‌بری و تزئینات معقلی و کاشی‌کاری و مشبک گچی و آجری با ستون‌های سفالی تراش در قسمت شبستان اشاره کرد.
به گفته اهالی خمینی‌شهر، بنای تاریخی مسجد جامع خوزان پیشینه‌ای 700 ساله دارد، بنا مشتمل بر صحن، ایوان، گنبدخانه و شبستان‌های ستون‌دار است که با کاشی و آجر تزئین و نماسازی شده و حیاط مسجد مربع شکل است که در هر ضلع آن ایوانی قرار دارد.

این شبستان 20 ستون سنگی با ارتفاع تقریبی دو متر از سنگ پارسی دارد که به وسیله قطعاتی از سنگ مرمر شفاف نور را از بالا جذب می‌کند.
از جمله این تعمیرات و الحاقات، ایجاد مناره و گلدسته روی جزرهای ایوان جنوبی مسجد و نقاشی‌های تزئینی با نقوش گل و بوته و اسلیمی در زیر نیم‌طاق‌های چهار ایوان اصلی صحن حیاط مسجد است.
در دوره قاجاریه نیز شبستان زمستانی مسجد جامع که به بیت‌الشتا، شهرت دارد در ضلع غربی مسجد گسترش پیدا کرده است، از ویژگی‌های این بنای تاریخی، مقرنس‌کاری و قطاربندی به همراه گچ‌بری، تزئینات معقلی، کاشی‌کاری و مشبک گچی و آجری با ستون‌های سنگی تراش در قسمت شبستان است.

مردم معتقد هستند که این مسجد را امام حسن (ع) بنا کرده و در آن نماز خوانده است که به همین دلیل نام دیگر این مسجد، مسجد امام حسن (ع) است.
پیش از ساخت مسجد جامع خوزان در این مکان آتشکده ساسانی وجود داشته که بعد از ورود اسلام به خوزان، به مسجد جامع تبدیل شده است.
این بنای با ارزش و نفیس سال 1357 هجری شمسی توسط اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان با شماره 1721 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.
کد خبر 853499