بزرگنمايي:

پیام سپاهان - آرمان امروز / «حلب؛ نقطه عطف خاورمیانه» عنوان یادداشت روز در روزنامه آرمان امروز به قلم عبدالرضا فرجی راد است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در دوران جنگ داخلی سوریه گروه تحریرالشام از جمله گروه‌های فعالی بود که مورد حمایت مالی و نظامی ترکیه و عربستان قرار داشت. حتی در مقاطعی خبرهایی منتشر می شد که زخمی های آنها در بیمارستانهای اسراییل مداوا میشوند.
بنابراین طبیعی است که این حملات نمیتواند بدون حمایت و چراغ سبز ترکیه و به احتمالی اسراییل صورت گرفته باشد.
واقعیت این است که از بعد از 7 اکتبر منطقه تحولات جدیدی را تجربه می کند و کشورهای مهم منطقه نیز تلاش می کنند در این روند در حال تغییر نه تنها وزن ژئوپلیتیکی خود را حفظ کنند بلکه بر این وزن بیفزایند.
در دوره پر آشوبی که بهار عربی نامیده میشد و در انتها به دوره سیاه عربی ختم شد ترکیه تلاش نمود که با تغییر رژیمها در منطقه بر روند جریانات در کشورهای عربی تسلط پیدا کند ولی میتوان گفت آنچه که در سوریه گذشت عامل مهمی در ایستایی این روند بود بطوری که نه تنها نظام بعثی با کمک روسیه،ایران و حزب الله پا برجا ماند بلکه از نقطه نظر امنیتی و اقتصادی نیز دردسرهایی برای دولت ترکیه ایجاد شد که پیامدهای آن را در انتخابات و سیاست داخلی ترکیه شاهد بوده ایم.

پس از ایجاد آتش بس و آرامش نسبی در سوریه ،رییس جمهور اردوغان تلاش نمود با گفتگوی رو در رو و مستقیم با بشار اسد مخالفین مورد حمایت ترکیه را در حاکمیت سوریه شریک نماید که هم رابطه با سوریه برقرار و توسعه یابد، هم در آن کشور نفوذ
و هم از نقطه نظر سیاست داخلی در مقابل احزاب مخالف و بازگرداندن آوارگان سوری برای خود دستاوردی داشته باشد ضمن اینکه ناامنی ایجاد شده توسط کردهای سوری حامی پ ک ک را برطرف نماید.
هر وقت که درخواستی از سوی ترکیه برای ملاقات با بشار اسد مطرح می گردید، رییس جمهور سوریه انجام آن را منوط به خروج ارتش ترکیه از خاک سوریه و عدم حمایت از گروههای تروریستی می کرد.
تحولات اخیر خاورمیانه و بویژه جنگ در لبنان و بازگشت نیروهای حزب الله به لبنان، درگیری مستقیم ایران با اسراییل، بمبارانهای پی درپی سوریه توسط اسراییل ،تهدیدهای مداوم اسراییل علیه نظام سوریه و شخص اسد، درگیر بودن شدید روسیه در جنگ اوکراین و بازگرداندن تعدادی از نیروها به روسیه و نهایتا پیروزی ترامپ در امریکا احتمالا این تصور را بوجود آورده که موانع برای امتیاز گیری از نظام سوریه و شاید هم براندازی آن فراهم شده است .
احتمالا ترکیه تصور می کند که با تصرف حلب بعنوان دومین شهر سوریه قدرت چانه زنی بیشتری را برای نفوذ مخالفین در حاکمیت پیدا می کند بویژه آن که این بار رژیم اسراییل با بمبارانهای مداوم خود با هدف قطع ارتباط و کمکهای لجستیکی از ایران و سوریه به لبنان به نوعی نقش نیروی هوایی گروههای تندروی مخالف نظام سوریه را به عهده دارد.