پیام سپاهان - رئیس اداره طرح‌های منطقه‌ای و حریم معاونت معماری و شهرسازی شهرداری اصفهان گفت: یکی از سه طرح برتر ارائه شده شهرداری این کلان‌شهر درباره ایده پل روی رودخانه با نام «پل چارخان» در بخش پروژه‌های آینده جشنواره جهانی معماری WAF 2024 به‌عنوان برنده معرفی شد.
فریبا حسین‌بالام در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه پل‌های موجود بر روی رودخانه زاینده‌رود از شاخصه‌های اصلی شهر اصفهان محسوب می‌شود، اظهار کرد: بعضی از این پل‌ها به‌واسطه تاریخی بودن و کارکرد برای عبور به شگفتی معماری، نماد فرهنگی یا جاذبه گردشگری تبدیل شده است.
وی افزود: این پل‌ها در عین حال که اتصال‌دهنده فیزیکی هستند و حرکت بین شمال و جنوب رودخانه را ممکن می‌کنند، به مکان یا مقصدی برای گذران زمان و نه‌صرفاً محل عبور بدل شده، نقش هویتی به خود گرفته و عامل دلبستگی و تعلق مکانی شده است.
رئیس اداره طرح‌های منطقه‌ای و حریم معاونت معماری و شهرسازی شهرداری اصفهان تاکید کرد: درواقع این پل‌ها که گسترش فضای عمومی شهر بر روی رودخانه است، کارکرد مثبتی بر ادراک و رفتار شهروندان و گردشگران دارد.

حسین‌بالام گفت: در دهه‌های اخیر توجه بیش از حد به حرکت خودرو موجب افت کیفیت فضایی پل‌های معاصر شهری شده و مفهوم پل را به‌عنوان عامل ارتباطی صرف بین دو نقطه تقلیل داده است.
وی ادامه داد: در محدوده خیابان حمزه اصفهانی تا پل شهرستان با توجه به سوابق تاریخی و فضای شهری پیرامون در رودخانه زاینده‌رود به‌عنوان اصلی‌ترین عنصر طبیعی شهر، احداث پل گردشگری و تفریحی روی رودخانه زاینده‌رود به‌عنوان یک زیرساخت ارتباطی ارزشمند کیفیت فضای ساخته شده است و به‌عنوان یک فضای مقصد و نه مفصل صرف و تقویت مؤلفه‌های زیست‌محیطی و گردشگری در دستور کار قرار گرفت و شش طرح پیشنهادی از طریق فراخوان توسط شش گروه مشاور ارائه شد.
رئیس اداره طرح‌های منطقه‌ای و حریم معاونت معماری و شهرسازی شهرداری اصفهان خاطرنشان کرد: یکی از سه طرح منتخب از بین ایده‌های پل روی رودخانه با عنوان پل چارخان در جشنواره جهانی معماری ( WAF ) 2024 در بخش پروژه‌های آینده برنده اعلام شد.

حسین‌بالام گفت: طراحی پل چارخان با هدف ایجاد پیوند میان معماری تاریخی ایران، شهرسازی اصفهان و نیازهای معاصر زندگی شهری امروز شکل گرفته است.
وی افزود: این پل نمادی از ساختار اصیل معماری ایرانی است و ظرفیت‌های معاصر آن را برای پیوند عناصر تاریخی و معاصر جست‌وجو می‌کند، همچنین طی یک دوره پژوهشی پنج‌ساله دریافتیم که معماری ایرانی بر وجود دو محور عمود بر هم در شکل‌گیری بنا تمرکز دارد.
رئیس اداره طرح‌های منطقه‌ای و حریم معاونت معماری و شهرسازی شهرداری اصفهان تاکید کرد: این الگو که ریشه در دوران ساسانی دارد، بر پایه یک ژن اولیه به نام «چهارطاقی» شکل گرفته که از تلاقی دو دالان و ایجاد یک هسته فضایی در محل تقاطع آن‌ها تشکیل می‌شود؛ این ژن بنیادین می‌تواند در هر چهار وجه بنا گسترش پیدا کرده و در قالب شبکه نه‌خانه نمود پیدا کند.
حسین‌بالام گفت: با گسترش ایوان‌ها از هر جهت، این ساختار به ترکیب فضایی متفاوتی می‌رسد که بسته به کارکرد مورد نظر بنا، می‌تواند باز، نیمه‌باز یا بسته باشد و مطالعات ما نشان داد که تمام ساختارها و عملکردهای معماری ایرانی بر پایه این ژن اولیه استوار است.

وی ادامه داد: در این پروژه، هر یک از وجوه شش ضلعی کوشک‌ها به یکی از اشکال گسترش الگوی چهارطاقی (شبکه نُه‌خانه) در تاریخ معماری ایران اشاره دارد.
رئیس اداره طرح‌های منطقه‌ای و حریم معاونت معماری و شهرسازی شهرداری اصفهان خاطرنشان کرد: هر یک از کوشک‌ها از طریق یکی از وجوه خود بر زمین یا روی آب قرار گرفته است و بازدیدکنندگان در گذر از این پل، کیفیت‌های فضایی متنوعی را تجربه می‌کنند، در حالی که شباهت ساختاری یکسانی در مسیر عبور حفظ می‌شود.
حسین‌بالام گفت: این توالی از بازترین تا بسته‌ترین فضا، تجربه‌ای منحصر به‌فرد از عبور از پل را شکل می‌دهد که پیش از این تجربه نشده است و عبور از پل همچون گذر از کیفیت‌های فضایی تاریخ معماری ایران در تجربه‌ای استثنایی است.

وی اضافه کرد: مکتب شهرسازی اصفهان به جای ایجاد نقطه گریز در چشم‌اندازها، با هر استقرار نقاط دید، چشم‌اندازی وسیع را می‌گشاید و این سلسله مراتب استقرار، گذرهایی را ایجاد می‌کند.
رئیس اداره طرح‌های منطقه‌ای و حریم معاونت معماری و شهرسازی شهرداری اصفهان تصریح می‌کند: در این ساختار، هر یک از کوشک‌ها ظرفیت میزبانی مراسم، نمایشگاه‌ها و رویدادهای ویژه شهری را دارد و در عین ایجاد یک نماد منسجم شهری، به‌صورت انفرادی با یک باغ ارتباط برقرار کرده و نماد کوشکی برای باغ پیرامون خود هستند.

کد خبر 810392