بزرگنمايي:

پیام سپاهان - آرمان امروز / « الزامات روابط ایران و روسیه » عنوان سرمقاله روزنامه آرمان امروز به قلم محمد مهدی مظاهری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
 اگرچه هر دو کشور ایران و روسیه، رویکردی تجدید نظر طلب نسبت به قواعد غربی نظام بین الملل دارند و خواستار آن هستند که نقش آنها در نظام بین الملل به رسمیت شناخته شود، اما تجدیدنظرطلبی روسیه در چارچوب سیستم است، در حالیکه تجدیدنظرطلبی ایران ضد سیستمی است. روسیه به عنوان کشوری که پیگیر دستیابی به هویت یک قدرت بزرگ است، هیچگاه بدنبال کنار رفتن از مدیریت بحرانها و مسائل جهانی نبوده و در همین راستا هر گاه لازم بوده با کشورهای غربی همسو شده و از تحریم‌های چندجانبه بین المللی علیه ایران مواضع متفاوتی داشته‌است. حال نیز که کشورهای غربی در قالب ناتو در حال حمایت از اوکراین هستند، روسیه تمامی تخم مرغ‌های خود را در سبد کشورمان نگذاشته و با بهره گیری از مؤلفه‌های قدرت خود، کارت های مختلفی برای مدیریت بحران اوکراین بازی می‌کند که برخی از آنها همچون دالان زنگزور کاملا به ضرر ایران هستند.
در رابطه با «وجود اراده سیاسی در رهبران» نیز به نظر می رسد، با توجه به تفاوت سطوح قدرت بین ایران و روسیه، کرملین عملاَ اراده‌ای برای ارتقای روابط خود با تهران به سطح روابط راهبردی نداشته است. در واقع روسیه به عنوان یک قدرت بزرگ در مقیاس های جهانی دست خود را باز می‌بیند که در هر زمان طبق اقتضای منافع خود، با کارت بازیگران منطقه‌ای همچون ایران بازی کند و معادلات منطقه را مطابق میل خود تغییر دهد. متأسفانه مشکلات متعدد و عدم توازنی که جمهوری اسلامی ایران در سال های اخیر در سیاست خارجی خود داشته، امکان این نوع سوء استفاده را برای روسیه فراهم کرده است.
این مسأله واقعیتی تلخ است که می‌تواند تبعات خطرناکی نیز در سیاست خارجی به دنبال داشته باشد؛ چرا که یکی از شرایط مهم کنشگری موفق کشورها در عرصه بین الملل و تأمین منافع و امنیت ملی، برخورداری از متحدان استراتژیک متعدد است. بنابراین باید تدابیری اندیشیده شود تا روسیه از سطح این روابط ابن الوقتی خارج شده و خود را متعهد به ایجاد نوعی روابط پایدار و استراتژیک با ایران بداند. برای تحقق این هدف و تبدیل روابط با روسیه به سطح راهبردی، ایران باید به آن سطح از قدرت در منطقه دست یابد که روسیه برای ورود به پرونده‌های منطقه ای و ایفای نقش در غرب آسیا و به تبع آن، کسب اعتبار و جایگاه بین المللی، خود را ناگزیر از مذاکره و تفاهم مورد نظر با جمهوری اسلامی ‌ببیند. بدون شک، برقراری توازن در سیاست خارجی و بهره مندی ایران از گزینه‌های مختلف برای پیشبرد اهداف و منافع خود یک گام مثبت و مؤثر در این زمینه خواهد بود.