بزرگنمايي:

پیام سپاهان - دنیای اقتصاد /متن پیش رو در دنیای اقتصاد منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
بایدن در اواخر بعدازظهر شنبه گفت: «من به تو و مایک در خانه نیاز دارم.» بایدن از محل تعطیلات خود در «رهوبوث» (Rehoboth)، دلور، با «استیو ریچتی»، مشاور رئیس‌جمهور و یکی از نزدیک‌ترین مشاورانش تلفنی در تماس بود. او در این تماس همچنین به «مایک دونیلون» استراتژیست ارشد و سخنرانی‌نویس قدیمی‌اش اشاره کرد. خیلی زود هر دو نفر در «رهوبوث» حضور یافتند؛ هرچند از نظر اجتماعی از رئیس‌جمهور که در حال بهبودی از کووید بود، فاصله خود را حفظ کرده بودند.

«کیتی راجرز»، «پیتر بیکر» و دیگران در گزارش 21ژوئیه در نیویورک‌تایمز نوشتند، از آن بعدازظهر تا اواخر شب، این سه نفر روی یکی از مهم‌ترین و تاریخی‌ترین نامه‌های دوران ریاست‌جمهوری بایدن کار کردند: اعلام تصمیم وی برای کناره‌گیری از کارزار مجدد انتخاباتی پس از آنکه دموکرات‌های ارشد، کمک‌کنندگان مالی، متحدان نزدیک و دوستان او را بی‌امان تحت فشار قرار داده بود تا از دور رقابت‌ها کنار برود.
او تا یک دقیقه قبل از اعلام تاریخی در روز یکشنبه در رسانه‌های اجتماعی به بسیاری از کارکنان خود چیزی نگفت. بایدن با کامالا هریس (معاون رئیس‌جمهور که بایدن از او حمایت و اوایل صبح روز یکشنبه با وی صحبت کرد)، جف زینتز (رئیس دفترش) و جن اومالی دیلون، رئیس ستاد انتخاباتی‌اش صحبت کرد؛ اما حرفی از کناره‌گیری نزد. تعداد معدودی از مشاوران ارشد کاخ سفید در «تماس زوم» مستقیما از رئیس‌جمهور این مساله را شنیدند. دیگران در «وست وینگ» وقتی آن را در رسانه‌های اجتماعی مشاهده کردند، متوجه ماجرا شدند. بایدن نوشت: «من معتقدم که به نفع حزب و کشورم است که کناره‌گیری کنم و تنها بر انجام وظایف خود به‌عنوان رئیس‌جمهور برای باقی‌مانده دوره خود تمرکز کنم.» این مساله‌ای خیره‌کننده بود و با رویکرد مداوم انکارهای خشمگینانه بایدن در چند روز گذشته ناسازگار بود. این نشان می‌دهد که چگونه رئیس‌جمهور اطلاعات را در میان حلقه کوچکی از دوستان، مشاوران قدیمی و اعضای خانواده به‌شدت کنترل می‌کند؛ امری که در طول دوره ریاست‌جمهوری او مصداق داشته و به‌ویژه در جریان مناظره بحرانی ماه گذشته او را در خود فرو برد.
تقریبا هیچ‌کس خارج از خانه نمی‌دانست که بایدن به چه فکر می‌کند تا زمانی که او روز یکشنبه بیانیه خود را در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد. تا آن لحظه، متحدان بایدن چاره‌ای جز این نداشتند که فرض کنند او همه‌چیز است، تا زمانی که به وضوح اعلام کند که خارج می‌شود. خانم «اومالی دیلون» زمانی که در برنامه «مورنینگ جو»ی MSNBC برای دفاع از بایدن ظاهر شد، نتوانست این را واضح‌تر بگوید. او صبح جمعه با رگه‌هایی حاکی از ناامیدی در صدایش گفت: «مطمئنا، رئیس‌جمهور در این رقابت حضور دارد.» او اضافه کرد: «او کاملا در جریان است. او باید نشان دهد که برای مردم آمریکا می‌جنگد. او از زمان مناظره هر روز این کار را انجام داده است.» اومالی دیلون نیز مانند سایر افراد معتمد مصمم بود که این باور را در انظار عمومی حفظ کند.
در مبارزات انتخاباتی و در کاخ سفید، این دستیاران بودند که خبرنگاران را به سوی اظهارات دیلون راهنمایی کردند؛ زیرا آنها اصرار داشتند که رئیس‌جمهور تزلزل به خود راه نداده است. اما نادیده گرفتن اهداکنندگان وحشت‌زده و دموکرات‌های منتخب که در ملأ عام به او حمله می‌کردند، سخت‌تر می‌شد. در تمام روز جمعه، حدود دوازده قانون‌گذار دیگر خواستار کناره‌گیری رئیس‌جمهور و اجازه دادن به شخص دیگری برای حضور شدند. نقل قول‌ها می‌رفت که تندتر و گستاخانه‌تر شود. «ست مولتون» نماینده دموکرات ماساچوست، گفت که بایدن به‌عنوان «یک مربی و دوست» که به او [مولتون] در انتخاب شدن در سال2014 کمک کرده بود، وقتی ماه گذشته در مراسم بزرگداشت سالگرد «روز دی» در فرانسه ملاقات کردند، «به نظر می‌رسید که مرا نمی‌شناسد.» در تمام طول روز، هیچ سخنی از بایدن (که با همسرش، جیل، سرگردان بود)، ریچتی؛ آنی توماسینی (معاون رئیس دفترش) و آنتونی برنال (مشاور ارشد بانوی اول) منتشر نشد.
افراد نزدیک به رئیس‌جمهور گفتند که می‌توانند احساس کنند که جدیت آن لحظه خاص بر او سنگینی می‌کند؛ اما کناره‌گیری او بر اطرافیانش هم معلوم نبود. تا عصر، برخی از افراد بسیار نزدیک به رئیس‌جمهور می‌توانستند احساس کنند که اتفاقی در راه و چیزی در شرف وقوع است و به دیگران می‌گفتند که پایان کارزار بایدن اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. اما دیگران پیامی متفاوت از شخص رئیس‌جمهور می‌شنیدند.